Diaken Wim Tobé

27^e zondag na Pinksteren

zondag tussen 4 en 10 december

Tweede brief van de apostel Paulus aan de Efesiërs 6, 10-17

Broeders en zusters: Zoek uw kracht bij de Heer en zijn almacht. Leg de wapenrusting Gods aan om te kunnen stand-houden tegen de listen van de duivel. Want onze strijd gaat niet tegen vlees en bloed, maar tegen de heerschappijen, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers van deze duisternis, tegen de boze geesten in de hemelen. Grijp daarom naar de wapenrusting Gods; dan kunt ge weerstand bieden op de dag der verschrikking en staande blijven, strijdend tot het einde. Sta dan, uw lendenen omgord met de waarheid, bekleed met het harnas der gerechtigheid, de voeten geschoeid met ijver voor het evangelie van de vrede. Hanteer daarbij het grote schild van het geloof, waarmee gij alle brandende pijlen van de boze kunt doven. Neem ook de helm van het heil en het zwaard van de Geest, dat is, het woord Gods.

Evangelie: Lucas (13,10-17)

In  die  tijd  onderrichtte  Jezus  op  de  sabbat  in  een  van  de  synagogen.  Plotseling  kwam  er  een  vrouw  die, bezeten  door  een  geest,  achttien  jaar  lang  ziek  was;  zij  was  kromgebogen  en  kon  zich  in  het  geheel  niet oprichten.  Toen  Jezus  haar  zag,  riep  Hij  haar  bij  zich  en  sprak:  Vrouw,  ge  zijt  van  uw  ziekte  verlost.  Hij  legde haar  de  handen  op  en  op  hetzelfde  ogenblik  richtte  zij  zich  op  en  verheerlijkte  God.  Geërgerd,  omdat  Jezus  op sabbat  genas,  nam  nu  de  overste  van  de  synagoge  het  woord  en  sprak  tot  het  volk:  Zes  dagen  zijn  er  waarop gewerkt  moet  worden.  Komt  u  dus  op  die  dagen  laten  genezen  en  niet  op  sabbatdag.  Jezus  gaf  hem  ten antwoord:  Huichelaars!  Maakt  niet  ieder  van  u  op  sabbat  zijn  os  of  ezel  van  de  voederbak  los,  om  hem  naar  de drinkplaats  te  voeren?  En  behoorde  dan  deze  vrouw,  nog  wel  een  dochter  van  Abraham,  die  niet  minder  dan achttien  jaar  lang  door  de  duivel  is  krom  gesloten,  niet  van  die  boeien  bevrijd  te  worden  op  de  sabbatdag?  Toen Hij  dit  zei,  stonden  al  zijn  tegenstanders  beschaamd.  Maar  heel  de  menigte  verheugde  zich  over  al  de  heerlijke daden die Hij verrichtte.

Medechristenen,

In dit weekend staan de gedachten van vele grote en kleine mensen – al dan niet behorend tot een geloofsgemeenschap – gericht wat de toekomst brengen zal.

Vooral voor de kleintjes gaat alle aandacht naar het feest van Sinterklaas, de Heilige Nicolaas, die we zowel in de Oosterse alsook in de Westerse Liturgie op 6 december gedenken. Vanavond – 5 december – is zoiets als de 1e Vespers, opmaat naar het feest toe. Zijn betekenis voor de Oosterse christenen met name in Rusland is zo groot, dat er een gezegde bestaat, dat als God niet zou bestaan, Nicolaas tot God zou worden uitgeroepen. Zijn levenslegenden roepen de gedachten op, dat hij grote zorg had voor de toekomst van de mens.  

Milieuactivisten zien met gemengde gevoelens uit naar de vergadering van de wereldtop van politici in Kopenhagen. Hoe gaat de toekomst van de wereld eruit zien?

Christenen van de Westerse kerk vieren de 2e zondag van de Advent en ontsteken op een groene krans van altijd groenblijvende takken een tweetal lichten.

Het lijkt erop, dat de woorden van het Evangelie ons terugbrengen naar de kleine wereld van die vrouw, die krom gebogen voor Jezus staat. In haar wereld ziet zij geen toekomst; ze ziet nauwelijks meer dan één vierkante meter onder haar, want haar handicap laat niet toe dat zij zich kan oprichten. Alleen dat kleine stukje grond voor haar voeten: dat is al haar uitzicht.

Jezus zegt dat zij in de macht van de duisternis leeft; ook op klaarlichte dag ziet zij geen mens om haar heen. Zelfs dag is nacht! Ze heeft geen hoop, ziet niet de plek waar de zon opkomt of ondergaat; geen morgen, alleen hier nu en dat is hetzelfde als gisteren.

Jezus bevrijdt deze vrouw. Hij geneest haar en richt haar weer op. Dat is het teken! Hij richt haar weer op. Wat is een mooiere dag dan de sabbat om iemand op te richten? De dag waarop het gelovige volk recht voor God staat.

Later zal de dag waarop de Heer zich opricht uit het graf en weer tot leven komt, - de eerste dag van de week - de rustdag van de christelijke mensheid worden.

Echter niet voor de omstanders in de synagoge. Hen wordt echter verweten dat zij zelf wel en zelfs op de rustdag os en ezel te drinken geven, opdat zij leven. Het zijn hun meest trouwe dieren, waar zij alles voor over hebben.

Zou dan een mens niet op de rustdag losgemaakt/bevrijd mogen worden? Jezus wil geen dag meer wachten. Jezus Zelf gaat uiteindelijk voor mensen, waar Hij alles voor over heeft. En dat hoogtepunt toont hij letterlijk en figuurlijk als Hij omhoog geheven wordt op het kruis. Alles voor de mensen, die Hem zijn gegeven.

In zijn brief aan de Efesiërs maakt Paulus in zijn tijd dit actueel. Het is de tijd van vervolging in het bijzonder van christenen. Ook Paulus richt de christenen op bemoedigt hen en biedt hen uitzicht in de strijd om te overleven en hij gebruikt daarbij woorden van de tegenstanders in zijn tijd. Bekleedt u met: het wapen, dat gelovigen zich aantrekken en dat is: waarheid en gerechtigheid.

De hoop op de toekomst in het leven verkrijgen we met: ijver voor de vrede. Het schild waarmee wij ons dienen te beschermen is: geloof. De helm op het hoofd zetten vergelijkt hij met: het woord van God. Hij wil ons met opgeheven hoofd staande houden in het leven met een blik op blijvende toekomst gericht. Op weg naar Kerstmis toe zullen we ons enerzijds moeten neerbuigen op de Kleine en het kleine, dat we in de kribbe mogen aanschouwen. Maar diezelfde Kleine is Gods woord, dat ons opricht en staande houdt.

En zo ook ogen we elkaar soms heel verrassend oprichten; dat kan in het klein gebeuren waar het Sinterklaasfeest wordt gevierd, het kan gebeuren waar we met elkaar werken aan het behoud van de Schepping en waartoe de milieutop in Kopenhagen ons uitdaagt, het kan alle dag gebeuren in de geest – heilige Geest – van het Kind van Bethlehem, Dat ons is voorgegaan door helend nieuw en onvergankelijk leven te verkondigen met woorden van de Advent:

“Wees niet bang, richt uw hoofden op; de nacht loopt ten einde, de dag komt naderbij”.

Ik wens u goede hoop met open zicht; dat wij dat aan elkaar doen! Gezegende tijd.

Indien u wenst te reageren op deze homilie, stuur dan een email naar diaken Wim Tobé.